Met ‘n sagte son wat oor die blou see glinster en ‘n kalm briesie wat die lug vars hou, vou elke dag stadig oop vir diegene wat besluit het om hul goue jare nie in ‘n aftreeoord te slyt nie, maar in ‘n karavaanpark. Vir baie is dit nie net ‘n leefstyl nie, maar ‘n filosofie – eenvoud, vryheid en die gemeenskapsgees van langstaners.
Oom Willem, ‘n afgetrede spoorklerk van Pretoria, sit regop in sy kampstoel onder die afdak van sy wit Sprite-karavaan. Die damp van vars koffie meng met die reuk van seelug. “Dis die lewe dié, my kind. Ek hoef vir niemand te vra of ek ‘n plantjie mag plant of my hond mag saambring nie. Hier is ek vry,” sê hy en stoot sy strooihoed effens terug op sy voorkop.
Die Leefruimte: Kompak maar Knus
’n Karavaan is nie ‘n herehuis nie, maar dis alles wat jy nodig het. Met ‘n oopplan uitleg, doeltreffende berging en ‘n klein kombuisie, leer ‘n mens gou om net met die noodsaaklikste klaar te kom. Die wat ‘n vaste voete wil hê, sit ‘n tent aan of bou ‘n semi-permanente afdakkie. Hier en daar verrys ‘n windskerm van klippe of ‘n netjiese blomtuin wat ‘n vroulike hand verklap.
“Mens leer vinnig wat jy regtig nodig het en wat jy net gedink het jy nodig het,” lag tannie Marie, ‘n voormalige onderwyseres. “My hele lewe pas in hierdie karavaan – en my hart is ligter as toe ek ‘n drieslaapkamerhuis moes bestuur.”
Koste: Pensioenvriendelik
Een van die grootste aanloklikhede van karavaanpark-lewe is die koste. Met geen groot heffings vir sekuriteit of fasiliteite nie, betaal jy meestal net vir jou staanplek, water, en elektrisiteit. Sommige parke het afslag vir langtermyn-inwoners, wat ‘n groot verligting is vir dié wat met net ‘n staatspensioen oor die weg moet kom.
“Ek het my huis verkoop, die geld belê, en die rente dek my maandelikse uitgawes hier,” vertel Oom Piet. “Ek leef nou sonder skuld – en met baie minder bekommernis.”
Gemeenskapsgees: ‘n Familie van Vreemdelinge
Miskien die grootste bate van die langstaner-lewe is die gemeenskapsgevoel. Dis mense wat mekaar nie noodwendig gekies het nie, maar wat saamleef, saam sukkel en saam lag. Daar is altyd iemand met ekstra suiker of ‘n verlengkoord, en Saterdagmiddag braai’s is amper verpligtend.
Tannie Lettie vertel: “Ek het my man ses jaar terug verloor. Ek was alleen en eensaam. Maar toe kom kamp ek hier een vakansie, en voor ek my kon kry, is ek permanent hier. Nou het ek vriendinne wat soos susters is.”
Uitdagings: Klein Wiele, Groot Probleme
Tog is nie alles son en seelug nie. Wanneer dit reën, is die modder ‘n probleem. Die wind maak dat jy alles moet vasspyker of toeknoop. En jy moet bereid wees om baie van jou privaatheid op te gee.
“Jy hoor as jou buurman snork, glo my,” lag iemand van agter ‘n kampstoel. “En as iemand nou nie hul hond se strooi optel nie, weet jy binne vyf minute wie dit was.”
Dan is daar ook die fisiese uitdagings van ouerwording. Badkamers is soms ver van jou staanplek af, en as jou rug begin pyn, is die grond ‘n ver pad af. Die meeste langstaners leer egter om planne te maak – van verhoogde stoele tot mobiele toilette en slim opbergingsoplossings.
Weesversigtigheid en Veiligheid
Veiligheid is ‘n algemene bekommernis. Baie parke het toegangshekke en wagte, maar as ‘n onbekende voertuig inry, weet almal dit binne minute. Hier geld die reël van “ons kyk na mekaar se goed soos ons na ons eie kyk”.
Eenvoud en Vryheid: ‘n Wedergeboorte
Langstaners praat dikwels van ‘n herontdekking van eenvoud – minder goed, meer tyd. Die dag word stadig aangepak. Jy lees ‘n boek, jy was jou eie klere, jy luister na voëls in plaas van verkeer.
“Ek’t weer geleer om te leef,” sê ‘n vrou met ‘n breë glimlag. “Dis asof ek terug is by die essensie van wat saak maak.”
‘n Nuwe Definisie van Oudword
In plaas daarvan om ouerword as ‘n tyd van verlies te sien, sien die karavaanpark-gemeenskap dit as ‘n kans om weer te kies – vir eenvoud, vir kameraadskap, en vir rustigheid. Die see ruis in die agtergrond, kinders kom kuier vir ouma en oupa oor vakansies, en elke oggend begin met koffie en ‘n geselsie.
Wat dink jy? Het jy of iemand wat jy ken al gedink om jou goue jare in ‘n karavaanpark deur te bring? Ons hoor graag van jou. Deel jou stories, vrae of raad met ons. In die wêreld van langstaners is elke stem welkom!
